Garip Hayata İmrenmek!.. | Mehmet Ali Abakay

Mehmet Ali Abakay

GARİP HAYATA İMRENMEK!..

Ahvâle ağlamak isteyen, ödünç göz yaşı bulamadı. 

Sofrasına ekmeği suyla buluşturunca şükürden geri durmadı.

Üstündeki giysiyi yamamaktan utanmadı.

***

Başkasına benzemeyi, fıtratına ters buldu.

Konaklarda, çok katlı yapılarda yaşama hevesini, nefsinde köreltti.

Kazancına haram katmadı.

Doğrulardan şaşmamak için yanlışlardan yana olmadı.

Çok kazanma hırsına ölüm ve hesap korkusu mani oldu.

Sahip olduğu her şeyin bir emanet olduğunu bilmenin ilkesiyle hareket etti.

Dünyasında huzuru eksileceğine, ihtiyaç sahibi olanlara yardımdan uzak durmadı.

***

Bir eğlenme, oyalanma mıydı, dünya?

İnsana sevgiyi ve saygıyı sorguladı.

Kardeşliğin önemini vurguladı.

Hayatın içindeki güzellikleri söyledi.

Çirkinliklerin önüne geçmeye çalıştı.

Son nefesinde etrafında fazla kimse bulunmadı.

***

Çoğu kes savrulmuştu, bir yerlere.

Kimi ev ve yazlık kimi araba taksidi  mahkûmu.

***

Defnedildi, bir hazirenin duvarının altına.

Hakkımızı helâl ettik, kendisinden yana.

Garip geldi, garip gitti.

İnsan dirime, dirilişe inandı mı, böyle yaşar.

Tek başına tamamlanan dünya yolculuğu.

Geride bir gaîle bırakmadı.

Ne miras kavgası ne dünyalık paylaşımı.

O’nu sevenler, unutulmayacak hizmetlerinin takipçisi olmalı.

Eminiz ki öğrettikleri çok oldu.

Öğrenenler, öğretmekle mükelleftir, çünkü.

***

 Ne demeli, sevdiğinin ardından insan?

Rahmet dilemeli.

***

Biliyoruz ki güzel insandı.

***

Güzel insanlar, yalnız bırakır oldu, bizi.

***

Kimsesizlik esvabında dervişçe bir hayat.

Şikâyet yok, sitemkârlık na- mevcud!..

Giderken isimleri yaşayanlar, eserleriyle aramızdadır, aslında. 

***

Dünyadan mal û mülk götürülmeyeceği şuuruyla yaşayanlara selam olsun!..